Miejsce przystosowane dla osób niepełnosprawnych
Najnowsze moduły mioelektryczne stanowią kombinacje funkcji i naturalnego wyglądu. Z jednej strony naśladują anatomię ludzkiej ręki, a dzięki użyciu elektronicznych komponentów ich sterowanie i zasilanie stanowi dyskretną i integralną część protezy.
Dzięki rozwijającej się technologii możliwe jest wykorzystanie mioelektrycznych modułów łokciowych, które za pośrednictwem sygnałów z powierzchni mięśni ułatwiają np. czynność sięgania po filiżankę, kubek, sztućce itp. i pozwalają przenieść je do ust. Moduły nadgarstków dają możliwości rotacji/obrotu (suplinacja i pronacja), co z kolei umożliwia wygodne przenoszenie, oglądanie, obracanie przedmiotów.
Największy zakres czynności manipulacyjnych realizowany jest w modułach dłoni. Obecnie aktywne są zwykle wszystkie palce modułu dłoni, możliwa jest także ich konfiguracja ułatwiająca wykonanie najczęściej wykorzystywanych chwytów (trzymanie szczoteczki do zębów, filiżanki, talerza, pisanie na komputerze).
Kolejnym krokiem ewolucyjnym w rozwoju protez mioelektrycznych będzie z pewnością umożliwienie sterowania protezą za pomocą sygnałów wysyłanych przez mózg. Pojawiają się protezy, które oprócz czynności wykonywanych pod kontrolą wzroku umożliwiają percepcję siły nacisku utrzymywanego przedmiotu.
